Marco en ik zijn vroeg wakker.rond half acht.
We kleden ons aan en lopen naar het bakkertje om semmlen te halen
Wat is dat heerlijk, zo s'morgens vroeg, alles ruikt dan zo lekker, iedereen die je tegenkomt is vriendelijk.
"Grüss God!" groet iedereen.
Als we in ons appartementje zijn maken we de jongens wakker en gaan ontbijten.
We willen vandaag de Grossglockner gaan rijden.
Maar we rijden nu een keer tegen de klock in.
Vanuit Mittersill rijden we richting Lienz.
Een hele goede weg om te rijden.
Het is wel een tolweg, want je rijdt door de Felbentauer heen.
Als we Lienz inrijden is daar aan de rechterkant een hele mooie rodelbaan.
Ja, die kunnen we niet overslaan.De baan is splinternieuw.
Marco koopt de kaartjes en de jongens gaan naar boven.
Er zijn hier wel heel veel Italianen, dat valt ons op.
Het duurt even voordat ze naar beneden komen roetsjen.De baan is meer dat 2 km. lang.
Er wordt een foto van je gemaakt en je kunt zien hoe hard je naar beneden suist.
De jongens mogen nog een keertje met de rodelbaan.
We lopen ook nog even het centrum van Lienz door.
Zodra we in de Altstad komen, kan ik me toch iets herinneren van het stadje.
Leuke terrasjes, winkeltjes en ijssalons.
Lang willen we niet blijven want we moeten de Grossglockner nog rijden.
Wij rijden weer door en komen in Heiligenblut.
Daar eten we eerst een hapje want we willen niet misselijk worden onderweg van al die bochten.( Hè, Jan?)
Bij Heiligenblut begint ook de tour, we krijgen de tol.
Dank zij de salzburgerkaart hoeven we niet te betalen.
Wat wel jammer is, is dat er een laag bewolking hangt die de toppen van de bergen verbergen.
In de auto hebben we een metertje die aangeeft hoeveel km. je nog kunt rijden.
Die gaat ineens heel snel naar beneden.
Hij geeft aan dat we nog 170 km kunnen rijden met de benzine die we nog hebben.
Maar het gaat echt heel rap naar beneden.
"of ik de airco niet aan heb staan", vraagt Marco. Ja logische opmerking, maar nee,die staat niet aan.
We rijden nog wel de Franz Johann weg in.
Maar we durven niet verder.
De teller geeft nog 120 km aan,en we zien dat de weg voor ons alleen maar stijgt.
We rijden daarom maar terug, en rijden verder de route af.
Wat ons opvalt is dat er nergens geen sneeuw ligt.
We hebben 'm allebei nu al twee keer gereden, en toen lag er overal nog sneeuw.
Maar nu, één kleine gletjerwand waar nog sneeuw ligt, dat is alles.
Zelfs de toppen(wat je er van kunt zien) zijn helemaal kaal.
Is dit dan toch het gevolg van de opwarming van de aarde, of de schuld van de vele regen?
We weten het niet, jammer is het wel, als je al die bergen ziet die eigenlijk besneeuwd moeten zijn.
De bochten worden langzamerhand minder scherp, en we zijn al behoorlijk gedaald.
En wat blijk, verdulleme, de km stand begint weer te stijgen. Op den duur hebben we weer meer als drie honderd km te gaan.
Die stomme board computers, je kunt er ook nooit van op aan.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten